
شاید دردها و مشکلات اسکلتی شما را یاد پا و کمر درد مادربزرگ و پدربزرگتان بیاندازد. دردهایی که امنیت آنها را می گیرد و راه رفتن و نشستن را برایشان مشکل می کند. اما مشکلات اسکلتی تنها شامل این دسته از افراد نمی شود و حتی گاهی کودکان را نیز شامل می شود. کودکان به ویژه نوزادان نمی توانند صحبت کنند و دردها و مشکلات خود را بیان کنند و به همین دلیل شناخت دردهای استخوانی و تشریحی و تشخیص مشکلات احتمالی اهمیت بیشتری دارد. دکتر. فرشته کرباسیان، متخصص اطفال و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید درباره شایع ترین مشکلات اسکلتی در کودکان و علائمی که والدین باید در برخورد با فرزندان به آن توجه کنند، می گوید.
مشکلات آناتومی و ارتوپدی در پایین تنه کودکان موارد مختلفی را شامل می شود. برخی از این مشکلات مادرزادی هستند که یکی از شایع ترین آنها دررفتگی مفصل ران است. مورد دیگر خلخال است که به آن «پای باشگاهی» می گویند. این مشکلات معمولاً در بدو تولد و از طریق معاینات انجام شده توسط متخصص اطفال بر روی کودک تشخیص داده می شوند.




پیدا کردن و پنهان کردن مشکلات اسکلتی
پاها به سمت داخل کودک است
کلاب فوت یکی دیگر از مشکلات کودکان است که در اولین مراجعه به پزشک کودک قابل مشاهده و تشخیص است و یکی از مشکلاتی است که باید سریعاً به پزشک ارتوپد مراجعه کرد تا درمان شود و در ابتدا و در مراحل اولیه گچ کاری سریال انجام شود. مراحل بعدی بریس آن را برطرف کرد. پاچنبری یکی از شایع ترین مشکلات اسکلتی مادرزادی در نوزادان است که جلوی پا به سمت داخل و پایین می چرخد و حتی پاشنه پا به سمت داخل متمایل می شود و کودک نمی تواند پای خود را روی زمین بگذارد.
شکستگی و دررفتگی
انواع شکستگی ها و دررفتگی ها از جمله مواردی است که در کودکان دیده می شود و باعث بروز اتفاقات ساده ای می شود. به عنوان مثال، وضعیتی به نام آرنج کشیده شده وجود دارد که اغلب مادران نوزادان را در آغوش می گیرند و می کشند و ناگهان مشاهده می کنند که کودک نمی تواند به بازوی خود بازگردد.

وقتی استخوان نرم می شود
سایر موارد شایع عوارض ارتوپدی در کودکان شامل نرمی استخوان است. چنین کودکانی ممکن است خستگی زودرس و درد مفاصل را تجربه کنند.



والدین چگونه مشکل را تشخیص می دهند؟
در مشکلات مادرزادی، اگر مثلاً کودکی دچار دررفتگی لگن شده باشد و این وضعیت در بدو تولد تشخیص داده نشده باشد، هوشیاری والدین در زمانی که کودک شروع به راه رفتن می کند بسیار مهم است.
والدین باید به نحوه راه رفتن کودک توجه زیادی داشته باشند. این که آیا کودک راه می رود یا نه. آیا یکی از پاهایش را روی زمین می گذارد یا نه؟ یا ممکن است متوجه شوند که ماهیچه های یک طرف بازوهای کودک نازکتر از طرف دیگر هستند. علاوه بر این، والدین باید مراقب راه رفتن کودک باشند. اینکه کودک به طور معمول راه می رود یا لنگ می زند و راه می رود. این یکی از موارد مهمی است که باید در نظر گرفت.
نکته دیگری که مهم است این است که پس از سرماخوردگی یا ابتلا به ویروس، ممکن است چند هفته بعد کودک دچار تورم مفاصل شود که در واقع واکنشی به بیماری ویروسی است.
والدینی که متوجه لنگش یا درد استخوان در کودک خود می شوند نباید به راحتی از کنار آن بگذرند و باید بلافاصله کودک را برای معاینه دقیق و تشخیص بیماری نزد پزشک اطفال ببرند زیرا لنگیدن کودکان در حین راه رفتن مطمئناً بی دلیل و اصلی نیست. دلیل باید تشخیص داده شود به پزشک مراجعه کنید و درمان باید بلافاصله شروع شود.
در مورد شکستگی، والدین نیز باید توجه داشته باشند که کودک ممکن است در یک طرف بدن خود حرکت نکند. این امر به ویژه در صورتی مهم است که کودک روی هر چهار پا راه می رود، به طوری که ممکن است نوزاد آسیب ببیند و از چشمان مادر دور بماند و باعث درد در بازوهای او شود. این حالت می تواند باعث یک ضربه ساده به قسمت شکسته شود.