الویس ماهلانگو که در بستر بیماری است، بیش از یک سال است که برای گرفتن یک قرار ملاقات برای اسکن MRI مبارزه کرده است.
پدر سه فرزند 48 ساله از Khayelitsha در KwaMhlanga، Mpumalanga می‌گوید که پس از بازدید از بیمارستان KwaMhlanga در سال 2019، به دلیل انسداد ادرار، استفاده از پاهای خود را از دست داده است.
زمانی که به بیمارستان رسیدم، ابتدا در بازو و سپس به نخاع تزریق شدم زیرا پزشکان گفتند که می‌خواهند آزمایش بدهند. او می گوید که من مبتلا به سل نخاعی (TB) هستم. مؤسسه ملی بهداشت سل ستون فقرات را به عنوان شکل خارج ریوی سل ناشی از مایکوباکتریوم سل توصیف می کند.
من شش روز در بیمارستان ماندم و وقتی مرخص شدم پاهایم را حس نمی کردم. دکترها گفتند خوب می شوم. شش ماه دارو برای درمان سل نخاعی به من داده شد. با این حال، حتی پس از شش ماه هنوز نمی توانستم راه بروم. در سال 2020 به بیمارستان استانی ویتبانک منتقل شدم اما پزشکان نتوانستند مشکل من را ببینند.
در مارس 2023، پزشکان در بیمارستان Witbank یک سی تی اسکن، یک روش تشخیصی که تصاویری از داخل بدن تولید می کند، انجام دادند.
“آنها چیزی را نمی دیدند و گفتند که من به اسکن MRI نیاز دارم (تصویر دقیق و مقطعی از اندام ها و ساختارهای داخلی). آنها گفتند که قرار است من را برای اسکن MRI رزرو کنند، اما بعد از آن سکوت کردند. زندگی من آسان نبوده است زیرا در این تخت گیر کرده ام.» او می گوید.
بیماران دولتی به بیمارستان های خصوصی فرستاده می شوند
به گفته جین سیتول، سخنگوی DA در مورد بهداشت در Mpumalanga، وزارت بهداشت استان مناقصه ای را برای ارائه خدمات MRI برای بیمارستان های Rob Ferreira، Witbank، Ermelo و Themba در سال 2020 تبلیغ کرد.
او می گوید به نظر می رسد که وزارت بهداشت Mpumalanga دستگاه های MRI را در اولویت قرار نداده است.
او گفت: «سال‌هاست که ریاست صحت این استان طوری رفتار می‌کند که انگار در مورد دریافت خدمات ام‌آر‌آی و رادیولوژی کاری انجام می‌دهند، اما چیزی از آن بیرون نمی‌آید. ما با تماس‌های پزشکان بخش بهداشت عمومی در سراسر استان مبنی بر اینکه بدون اسکنرهای ضروری ام‌آر‌آی، قادر به تشخیص زودهنگام بیماری‌های پیچیده و جلوگیری از درمان زودهنگام و در نهایت تلفات جانی نیستند، غرق شده‌ایم. پزشکان عمومی باید به دستگاه های اشعه ایکس تکیه کنند که ممکن است گاهی اوقات در تشخیص شدت جراحات در بیماران درگیر در تصادفات رانندگی دقیق نباشد.
سیتول می گوید بیماران به بخش بهداشت خصوصی فرستاده می شوند. او می‌گوید: «دپارتمان مسئول پرداخت است زیرا افراد فقیر نمی‌توانند MRI را در یک بیمارستان خصوصی با قیمت 12000 ریال انجام دهند.
سیریل مدلولی، دبیر استانی سازمان پرستاری دموکراتیک آفریقای جنوبی (دنوسا) می گوید که دو بیمارستان عالی استان، بیمارستان استانی راب فریرا واقع در نلسپرویت و بیمارستان استانی ویتبانک دستگاه ام آر آی ندارند.
در بیمارستان راب فریرا هرگز دستگاه ام آر آی نداشتند. در نتیجه بیمارانی که به خدمات نیاز دارند به مدی کلینیک منتقل می شوند. در بیمارستان ویتبانک MRI در حال حاضر کار نمی کند و آنها از بیمارستان Life Cosmos استفاده می کنند.
وقتی Health-e News در مورد وضعیت مخمصه ماهلانگو شنید، برای مداخله به اداره بهداشت Mpumalanga مراجعه کردیم. سپس بیمارستان استانی ویتبانک برای ماهلانگو یک قرار MRI در بیمارستان خصوصی Life Cosmos رزرو کرد تا بفهمد چه چیزی ممکن است با پاهای او مشکل داشته باشد.
سلامت نیوز در جایگاه رسید نوبت وی قرار دارد که برای 1 اردیبهشت رزرو شده است.
ماهلانگو که ناامید از پاسخ است، خیالش راحت است که بالاخره اسکن MRI را دریافت می کند.
«حداقل می‌دانم که چه مشکلی در پاهایم رخ داده است. زندگی برای من آسان نبوده است زیرا ما اکنون با کمک هزینه دولتی فرزندانم زندگی می کنیم.» او می گوید.
هیچ پاسخ روشنی از وزارت بهداشت Mpumalanga وجود ندارد
اداره بهداشت Mpumalanga در پاسخ به سؤالات Health-e News در مورد کمبود دستگاه های MRI در استان ناکام ماند. این شرکت نمی تواند در مورد میزان هزینه ای که برای ارسال بیمارانی که نیاز به اسکن MRI دارند به بخش خصوصی توضیح دهد.
در عوض، بخش گفت که ماهلانگو با همراهی بستگانش به مصدوم بیمارستان کواملنگا آورده شد و هرگز به تنهایی در حال راه رفتن دیده نشد.
دومیسانی مالاموله، سخنگوی صحت استان می گوید که مهلانگو توسط پزشک ویزیت شد و تشخیص داده شد که سفتی گردن و شرایط مزمنی دارد که به دلیل محرمانه بودن پزشک بیمار، فاش نمی شود.
او برای رشد عصبی به فیزیوتراپی و کاردرمانگر ارجاع شد. یک روان درمانی در 19 اوت 2021 برای بیمار و همسرش انجام شد. مالاموله می گوید که بیمارستان به درمان او ادامه می دهد و اهمیت توضیح دادن به بیمار در مورد وضعیت او را تقویت می کند. –سلامت نیوز