محققان دانشکده داروسازی و علوم دارویی اسکاگز در دانشگاه کالیفرنیا (UC) سن دیگو هزاران اسید صفراوی ناشناخته را کشف کردند، نوعی مولکول که توسط میکروبیوم روده ما برای برقراری ارتباط با بقیه بدن استفاده می شود. این یافته‌ها می‌تواند درک بهتری از میکروبیوم روده ما ایجاد کند و ممکن است منجر به توسعه روش‌های درمانی برای بیماری‌های مرتبط با میکروبیوم روده مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های روده‌ای و غیره شود.
یافته ها در منتشر شده است سلول در مقاله ای با عنوان “تنوع نادیده گرفته شده اصلاحات اسید صفراوی”.
محققان نوشتند: “مجموعه تغییرات اسیدهای صفراوی و لیپیدهای استروئیدی مرتبط توسط متابولیسم میزبان و میکروبی به طور ناقص مشخص شده است.” برای رفع این شکاف دانش، ما یک منبع قابل استفاده مجدد از طیف‌سنجی جرمی پشت سر هم (MS/MS) با فیلتر کردن 1.2 میلیارد طیف MS/MS در دسترس عموم برای الگوهای یون انتخابی اسید صفراوی ایجاد کردیم.
پیتر دورستاین، نویسنده ارشد، پروفسور اسکاگز، می گوید: «اسیدهای صفراوی جزء کلیدی زبان میکروبیوم روده هستند و یافتن این انواع جدید به شدت دایره لغات ما را برای درک اینکه میکروب های روده ما چه کار می کنند و چگونه انجام می دهند گسترش می دهد. دانشکده داروسازی و علوم دارویی و استاد فارماکولوژی و اطفال در دانشکده پزشکی UC San Diego. مثل رفتن از «See Spot Run» به شکسپیر است.»
تاکنون، تنوع غنی و دامنه عملکرد اسیدهای صفراوی ثانویه توسط دانشمندان نادیده گرفته شده است.
دکتر ایپسیتا مهانتی، محقق فوق دکتری در آزمایشگاه دورستاین، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «زمانی که کار در آزمایشگاه را شروع کردم، حدود چند صد اسید صفراوی شناخته شده بود. اکنون ما هزاران مورد دیگر را کشف کرده‌ایم، و همچنین در تلاشیم تا متوجه شویم که این اسیدهای صفراوی بسیار بیشتر از کمک به هضم غذا انجام می‌دهند.
اسیدهای صفراوی علاوه بر کمک به هضم، مولکول‌های سیگنال‌دهنده مهمی هستند که به تنظیم سیستم ایمنی کمک می‌کنند و عملکردهای متابولیکی مهمی را انجام می‌دهند.
“به دلیل تعامل آنها با میکروبیوم ما، تاثیر اسیدهای صفراوی بسیار فراتر از سیستم گوارشی گسترش می یابد، و همچنین بیماری هایی که ما با آنها درمان می کنیم – لیست بیماری های مربوط به اسیدهای صفراوی یک مایل طولانی است و چندین تاییدیه FDA وجود دارد. برای این نوع اسیدها به عنوان درمان،» یکی از نویسندگان Helena Mannochio-Russo، PhD، همچنین یک محقق فوق دکترا در آزمایشگاه Dorrestein گفت.
به منظور کشف این مولکول ها، محققان از منابع منحصر به فرد UC San Diego استفاده کردند. Dorrestein مدیر مرکز متابولیت میکروبی مشارکتی (CMMC)، اولین همکاری در نوع خود بین UC San Diego و UC Riverside است که به دنبال جمع‌آوری و متمرکز کردن اطلاعات در مورد متابولیت‌هایی است که میکروب‌ها تولید می‌کنند تا به محققان کمک کند در مورد تأثیر آنها اطلاعات بیشتری کسب کنند. در مورد سلامت انسان و محیط زیست
دورستاین می‌گوید: «در سایر زمینه‌های زیست‌شناسی مانند ژنومیک، اشتراک‌گذاری داده‌ها رایج است، اما زیرساختی برای محققان متابولومیک میکروبی برای به اشتراک گذاشتن داده‌ها تاکنون وجود نداشته است». در نهایت این پیشرفت‌ها نتیجه همگرایی همکاری و قدرت محاسباتی است و ما انتظار داریم که پیشرفت‌های بسیار بیشتری از CMMC حاصل شود.
دورستاین گفت: «ما در حال بازنویسی کتاب درسی متابولیسم انسان هستیم. اگر چند سال پیش با من صحبت می‌کردید، می‌گفتم که ده‌ها سال با حل این معما فاصله داشتیم، اما اکنون، ممکن است ظرف پنج سال این اتفاق بیفتد. این واقعاً یک تغییر قابل توجه در توانایی‌های ما است و ما معتقدیم که این تغییر روشی را که ما با بیماری مواجه می‌کنیم متحول خواهد کرد.»