لایحه‌ای که غول‌های فناوری را موظف می‌کند به رسانه‌های خبری برای محتوایشان پرداخت کنند، در بحبوحه اختلافات مداوم با متا مالک فیس‌بوک و اینستاگرام بر سر قانون، در کانادا اجرایی شد.
برخی آن را به‌عنوان تغییردهنده بازی که چارچوبی دائمی را تعیین می‌کند که شاهد ریزش مداوم سرمایه‌های شرکت‌های فناوری ثروتمند به صنعت روزنامه‌نگاری در حال مبارزه کانادا باشد، ستایش کرده‌اند.
اما با مقاومت گوگل و متا نیز مواجه شده است – تنها دو شرکتی که به اندازه کافی بزرگ هستند که تحت قانون قرار می گیرند.
در پاسخ، در طول تابستان، متا دسترسی کانادایی ها به اخبار فیس بوک و اینستاگرام را مسدود کرد.
به نظر می‌رسید گوگل به دنبال آن باشد، اما پس از ماه‌ها مذاکره، دولت فدرال توانست با غول جستجو مذاکره کند، زیرا شرکت موافقت کرده است سالانه ۷۵ میلیون دلار به خبرگزاری‌های کانادا بپردازد.
به نظر نمی رسد چنین توافقی با متا، که قانون را “بسیار ناقص” خوانده است، در افق باشد.
اگر متا از تکان خوردن امتناع می کند، دولت نیز چنین است.
نخست‌وزیر جاستین ترودو روز جمعه به خبرنگاران گفت: «ما به فشار بر متا که میلیاردها دلار سود می‌دهد، ادامه می‌دهیم، حتی اگر از سرمایه‌گذاری روی دقت و ثبات ژورنالیستی در رسانه‌ها امتناع کند».
پس قانون دقیقا چیست؟ و این چطوری کار می کند؟
لایحه C-18، که رسماً قانون اخبار آنلاین نامیده می شود، توسط کانادا به عنوان راهی برای “تقویت عدالت” برای ناشران اخبار با ایجاد راهی برای جبران غرامت توسط غول های فناوری معرفی شد.
این برای شرکت‌هایی اعمال می‌شود که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی یا وب‌سایت‌های موتورهای جستجو را در کانادا راه‌اندازی می‌کنند – جایی که اخبار اغلب به اشتراک گذاشته و منتشر می‌شود – و مجموع درآمد جهانی آنها بیش از یک میلیارد دلار کانادا در سال تقویمی است.
این پلتفرم ها همچنین باید به طور متوسط ماهانه 20 میلیون بازدید کننده یا کاربر فعال کانادایی داشته باشند.
رسانه هایی که می توانند وجوه دریافت کنند شامل هر ناشر خبری با حضور آنلاین در کانادا می شود.
شرکت‌های فناوری باید با هر یک از رسانه‌ها به توافق‌های مالی برسند، یا یک قرارداد واحد که در آن چندین رسانه خبری درصدی از وجوه وعده داده شده را دریافت می‌کنند.
به عنوان مثال، بر اساس توافق واحدی که بین دولت و گوگل منعقد شده است، تا 30 درصد از بودجه صرف پخش‌کننده‌ها می‌شود که 7 درصد آن به پخش‌کننده عمومی کانادا، CBC، اختصاص می‌یابد.
اکثریت پول به رسانه‌های چاپی و آنلاین اختصاص می‌یابد که میزان آن بر اساس تعداد کارمندان تمام وقت آنها تعیین می‌شود.
استرالیا قانون مشابهی را در سال 2021 تصویب کرد. متا برای مدت کوتاهی اخبار را در آنجا مسدود کرد اما پس از اصلاحات در قانون متوقف شد. گوگل و متا از آن زمان تاکنون چندین قرارداد با شرکت های رسانه ای استرالیایی مذاکره کرده اند.
کشورهای دیگر، مانند بریتانیا و ایالات متحده، نیز هشدار داده اند که ممکن است برای وضع قوانین مشابه اقدام کنند. (بی بی سی)