آرشیو ملی نمایشگاهی را در مورد بازداشت، اسیران جنگی و فرار آنها در طول جنگ جهانی دوم راه اندازی کرده است.
پس از انتشار اسناد توسط وزارت دفاع و به منظور بزرگداشت 80هفتم در سالگرد فرار بزرگ، این نمایشگاه اسناد و مصنوعات مهمی از آن دوره را به نمایش می گذارد.
اینها شامل برخی از کاردستی های مبتکرانه فرار و اسناد رسمی است که چالش هایی را که زندانیان و فراریان با آن روبرو هستند را شرح می دهد.
ارزش نگاه کردن به بخش ایری نیو و آنتونی رولت است.
نیو از کولدیتز فرار کرد، اردوگاهی که به خاطر اسکان دردسرسازترین و اجباری‌ترین فراری‌ها از دیگر اردوگاه‌های زندانیان جنگ (POW) معروف است.
علیرغم شهرت غیرقابل چشم پوشی کولدیتز، او یک شکست متهورانه را ترتیب داد که او را از فرانسه اشغالی، اسپانیا و در نهایت به امنی در جبل الطارق برد و او را به اولین بریتانیایی تبدیل کرد که با موفقیت از کولدیتز فرار کرد.
تونی رولت چندین بار از زندان های مختلف فرار کرد. یک تلاش او را به چند متری مرز سوئیس برد، اما دوباره دستگیر شد و بعداً به کولدیتز فرستاده شد.
او نقش مهمی در طرح گلایدر داشت، جایی که اسرا یک گلایدر در اتاق زیر شیروانی بالای نمازخانه ساختند.
این با دو زندانی احمق از لبه بام پرتاب می شود. خوشبختانه اردوگاه قبل از اینکه فرصت پیش بیاید آزاد شد.
رولت پس از جنگ به دنبال مسابقات اتومبیل رانی و مهندسی بود. او در اولین مسابقات قهرمانی فرمول یک شرکت کرد و مهندسی او منجر به تولید اولین خودروی چهارچرخ محرک، جنسن FF شد.
اما این نمایشگاه دارای داستان های کمتر مشهور نیز است. دستگیری آلمانی ها، اتریشی ها و ایتالیایی ها کمتر شناخته شده است.
راجر کرشاو، یکی از متصدیان نمایشگاه‌ها، می‌گوید: «به دنبال سقوط فرانسه در ژوئن 1940، بسیاری از آنها عمدتاً در جزیره من بازداشت شدند. حتی کسانی که به عنوان پناهنده سیاسی از دست نازی ها گریختند، بازداشت شدند.
این نمایشگاه همچنین رفتار با اسرای جنگی را که توسط ژاپنی ها به اسارت گرفته شده اند برجسته می کند.
کرشاو توضیح داد: «با وجود اینکه ژاپن کنوانسیون 1929 ژنو را امضا کرده بود، هرگز آن را تصویب نکرد، به این معنی که می‌توانستند انتخاب کنند که چه حمایتی از زندانیان می‌کنند. رفتار خشن و وحشیانه بود.»
در نتیجه حدود 25 درصد از زندانیان ژاپنی جان خود را از دست دادند، در حالی که این رقم در آلمان ها 3 درصد بود.
اردوگاه چانگی در سنگاپور حدود 50000 زندانی، ترکیبی از زندانیان و اسرا را در خود جای داده بود. بسیاری برای کار در “راه آهن مرگ” بدنام در برمه فرستاده شدند که در آن 16000 نفر کشته شدند.
وضعیت ضعیف سربازان فرار را دشوارتر کرد. این اردوگاه ها بیشتر در جنگل ها بودند و ناوبری را نیز دشوارتر می کرد.
در مجموع، این نمایشگاه ارزش بازدید را دارد. داستان های جذابی را روایت می کند، با جزئیات کافی و در عین حال بسیار قابل دسترس است. تا 21 جولای ادامه دارد.
ساعات کاری متفاوت است، اما در حال حاضر هر روز به جز دوشنبه، در آرشیو ملی، ده دقیقه پیاده روی از ایستگاه Kew Gardens در خط District باز است.
اعتبار تصویر برجسته: کریس چالمرز