سارکوپنی، یک بیماری شایع در میان سالمندان، با کاهش تدریجی توده عضلانی و عملکرد مشخص می شود که می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را کاهش دهد و خطر سقوط، آسیب و وابستگی را افزایش دهد. تحقیقات بیشتری برای ایجاد استراتژی‌های مؤثری لازم است که جمعیت سالمند را قادر می‌سازد سالم و مستقل بمانند. اکنون محققان IRB Barcelona گزارش می دهند که یک پروتئین ممکن است کلید مبارزه با سارکوپنی باشد.
یافته ها در منتشر شده است اتوفاژی در مقاله‌ای با عنوان «فعال‌سازی اتوفاژی عضلانی وابسته به TP53INP2 سارکوپنی را بهبود می‌بخشد و پیری سالم را ترویج می‌کند» و توسط آنتونیو زورزانو، دکترا، از IRB بارسلونا، و دکتر دیوید سباستین، دکترا، اکنون استاد دانشگاه بارسلونا (UB) است. ، با مشارکت Parc Sanitari Sant Joan de Déu.
مطالعه جدید نشان می دهد که افزایش سطح پروتئینی به نام TP53INP2 در عضلات با قدرت عضلانی بیشتر و پیری سالم تر در انسان مرتبط است.
از دست دادن توده عضلانی به طور معمول در حدود سن 55 سالگی شروع می شود و تأثیر مضری بر توانایی افراد در انجام وظایف روزانه و سلامت آنها دارد. محققان با انجام آزمایش‌هایی بر روی مدل‌های موش و تجزیه و تحلیل نمونه‌های بافت عضلانی انسان، کاهش سطح TP53INP2 با افزایش سن را مشاهده کردند. با این حال، تقویت مصنوعی حضور این پروتئین در ماهیچه‌ها – چه به طور مداوم در موش‌های جوان و چه به طور موقت در موش‌های مسن‌تر از طریق تکنیک‌های مهندسی ژنتیک – منجر به بهبود قابل توجهی در توده و عملکرد عضلانی شد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که ارتقای فعالیت TP53INP2 و در نتیجه اتوفاژی در عضله، می‌تواند یک استراتژی موثر برای مقابله با سارکوپنی باشد، در نتیجه به فرآیند پیری فعال‌تر و سالم‌تر کمک می‌کند.
زورزانو توضیح داد: “این مطالعه نه تنها بر اهمیت فعال نگه داشتن اتوفاژی در عضلات برای جلوگیری از کاهش توده عضلانی تاکید می کند، بلکه ما را در مورد درمان های بالقوه ای که می تواند وضعیت را بهبود بخشد یا حداقل اثرات پیری بر روی عضلات ما را کاهش دهد، امیدوار می کند.” همچنین استاد دانشکده زیست شناسی UB و عضو CIBERDEM. سباستین، استاد بخش بیوشیمی و فیزیولوژی دانشکده تاکید کرد: «علاوه بر این، فعال‌سازی اتوفاژی از طریق TP53INP2 کیفیت میتوکندری، اندامک‌های ضروری در تولید انرژی را بهبود بخشید – فرآیندی که قبلاً نشان داده بودیم در طول پیری مختل می‌شود. داروسازی و علوم غذایی UB.
با حرکت رو به جلو، محققان به بررسی این موضوع ادامه خواهند داد که آیا سطوح TP53INP2 در هر فرد تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و فعالیت بدنی است یا اینکه آیا عادات دیگر مانند تغذیه نقش مهمی ایفا می کند.
The post مبارزه با از دست دادن عضلات در پیری اولین بار در GEN – اخبار مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی پدیدار شد.