اندی موری مصمم است تا نشان دهد که “هنوز یکی از بهترین بازیکنان زمین چمن جهان” در ویمبلدون است، زیرا او 10 سال از لحظه ای را که زندگی حرفه ای خود را مشخص می کند، جشن می گیرد.
شروع به کار در SW19 باعث شد که موری به اندازه حریف قدیمی خود نواک جوکوویچ جشن بگیرد، که شاید بزرگترین نشان دهنده احترامی است که او هنوز در بازی مردان دارد.
جمعه یک دهه از زمانی است که او جوکوویچ را شکست داد و اولین قهرمانی از دو قهرمانی خود در ویمبلدون را به دست آورد و اگرچه ممکن است تکرار آن بعید به نظر برسد، اما او هرگز خود را از رقابت خارج نکرده است.
از نظر فیزیکی ممکن است یک قدم از جایی که قبلا بود فاصله داشته باشد، اما جای تردیدی نیست که از نظر ذهنی مانند همیشه درگیر و بلندپرواز است.
او گفت: “صرف نظر از اینکه چه احساسی داشتم که وارد شدم، همیشه تمام تلاشم را می کنم تا برای این یکی آماده باشم.”
“حتی اگر برخی از مشکلات جسمی وجود داشت، من همیشه بهترین کار را انجام می دادم.
اگر قرار بود با نواک بازی کنم و در پنج ست شکست بخورم، نمی‌توانم بگویم که از مسابقات کنار می‌روم و واقعاً ناامید می‌شوم اگر عملکردی را که هنوز هم فکر می‌کنم می‌توانم انجام دهم.
این کاری است که من می خواهم در این مسابقات انجام دهم. من می خواهم به آنجا بروم و در سطحی اجرا کنم که از آن راضی باشم.
“من احساس می کنم در موقعیت بسیار خوبی برای انجام این کار هستم. من تجربه حضور در این مسابقات را دارم.
من بیش از بسیاری در زمین های بزرگ اینجا بازی کرده ام. فقط یک بازیکن در قرعه کشی وجود دارد که تجربه بازی در اینجا بیشتر از من دارد که نواک است.
من این را به طور قطع نمی دانم، اما مطمئنا یکی از تنها بازیکنانی خواهم بود که مقابل او در اینجا پیروز شده است. من باید از آن به نفع خودم استفاده کنم و از تجربیاتم به نفع خودم استفاده کنم.
من معتقدم که یکی از بهترین بازیکنان زمین چمن جهان هستم و از نظر بدنی واقعاً احساس خوبی دارم. من به خوبی آماده شده ام، بنابراین دلیلی ندارد که نتوانم تورنمنت خوبی داشته باشم.»
موری در سن 36 سالگی می‌داند که هر چقدر هم که از نظر بدنی سخت کار کند، زمان پدر در نهایت برای هیچ مردی منتظر نمی‌ماند.
او از زمانی که اوپن استرالیا تماماً او را بازنشسته کرد، به مخالفت با شانس ادامه داده است، اما چهار سال پیش او را در زمین بازنشسته کرد و عظمت او را با پیروزی های چشمگیر مقابل متئو برتینی و تاناسی کوکیناکیس در ماه ژانویه در ملبورن به همه یادآوری کرد.
او اصرار دارد که این ویمبلدون، که در روز سه‌شنبه در برابر همکار بریتانیایی رایان پنیستون آغاز می‌کند، آخرین توقف در تور خداحافظی او نخواهد بود، اما اشاره‌هایی وجود دارد که ممکن است زمان آن رسیده باشد که حضور او در زمین را بیش از همیشه جشن بگیریم.
وی افزود: شروع کردم به فکر کردن در مورد آن [retirement] در واقع در طول مسابقات آزاد استرالیا امسال، پس از مسابقاتی که داشتم، فکر می کردم: “شاید این برای من خوب نباشد.”
من می‌خواهم شرایطم را زمانی به پایان برسانم که تناسب اندام و سالمی داشته باشم و همچنان در سطح خوبی رقابت کنم. من دوست دارم به جای مصدومیت، به این شکل تمام کنم.
می‌دانم که نمی‌توانید آن را کاملاً کنترل کنید، اما احساس می‌کنم هنوز مدتی باقی مانده است که بتوانم کار بدنی و تمرینات خود را در زمین اختصاص دهم تا به من اجازه بدهم در بالاترین سطح انجام دهد.
“اما متأسفانه این نمی تواند برای همیشه ادامه یابد.”
برای آخرین اقدام در فصل چمن تابستانی بریتانیا، وب سایت LTA را بررسی کنید