پایتخت جشن های چهلمین سالگرد هفته مد را آغاز کرده است، که با هجوم چهار روزه ماه گذشته آغاز شده است.
شورای مد بریتانیا (BFC) در ماه فوریه میزبان هفته مد لندن بود که مجموعه‌های پاییز/زمستان 2024 متشکل از 67 طراح را در 46 کت واک و 36 رویداد به نمایش گذاشت.
این رویداد دوسالانه یک برنامه یک ساله جشن را آغاز کرد که به مناسبت گرامیداشت 40 سال از اولین هفته مد لندن در سال 1984 است.
کارولین راش، مدیر اجرایی شورای مد بریتانیا، در گفتگو با Vogue Business گفت: «این فرصتی است برای گفتن داستان‌های خلاقان خارق‌العاده‌ای که در 40 سال گذشته بخشی از هفته مد بوده‌اند.
“آنها به طور مداوم سطح را بالا می برند و مرزها را فشار می دهند و وضعیت موجود را که ما را به انجام کارهای بیشتر سوق می دهد به چالش می کشند.”
طراحان برجسته شامل JW Anderson، Burberry، Preen، Harris Reed، Simone Rocha، Molly Goddard، Ahluwelia، 16Arlington، و Emilia Wickstead بودند.
برنامه‌های متنوعی از رویدادها، از نمایش‌ها و ارائه‌ها، تا سخنرانی‌های پانل، کارگاه‌های ضایعات صفر، و نمایشگاه‌ها، نوآوری خلاقانه را در همه اشکال ارائه می‌کرد.
نکات برجسته شامل طرح‌های جامع Sinead O’Dwyer و بازیگران مدل، تک‌گویی سرگرم‌کننده Joanna Lumley برای CompletedWorks، منسوجات رنگ‌آمیزی و دستکاری‌شده پائولو کارزانا، تأثیرات فمینیستی خیره‌کننده Dilara Findikoglu، و نمایش روح‌آمیز ویکتوریا وین‌هاوس بربری با کوک‌کردن پارک روحی وین‌هاوس بربری است.
فلیسیتی هیوارد، مدل، نویسنده و فعال پس از سخنرانی در میزگرد Models of Diversity x Unhidden “Front Row” گفت: “دوست دارم ببینم [more of] لذتی که در نمایش Sinead O’Dwyer احساس کردم، لذت گنجاندن.
«مد چنین تأثیر و چنان قدرتی برای ایجاد تغییر دارد.»
هفته مد لندن، پس از نیویورک، پاریس و میلان، جوانترین هفته مد از «چهار بزرگ» است.
سازماندهی شده توسط رهبران و متخصصان صنعت، برنامه یک هفته ای رویدادها معمولاً به صورت زمانی و دو بار در سال اتفاق می افتد، و به طراحان اجازه می دهد آخرین مجموعه های خود را در کنار پیش بینی روند، خرید و فرصت های شبکه ارائه دهند.
هفته مد لندن اکنون به یکی از مهمترین رویدادهای تقویم بریتانیا تبدیل شده است و هر سال حدود 32 میلیارد پوند برای اقتصاد بریتانیا درآمد دارد.
لندن که طبیعتاً سرکش است، به کانونی برای طراحی پیشرفته تبدیل شده است و افرادی مانند ویویان وست وود، الکساندر مک کوئین، استلا مک کارتنی، کریستوفر کین و اردم مورالی اوغلو را تولید کرده است.
با این حال، به دلیل هزینه‌های متورم و کاهش تقاضا، بسیاری از برندهای معتبر به کشورهایی مانند فرانسه و ایتالیا نقل مکان کرده‌اند و بی‌ثباتی خرده‌فروشان الکترونیک بریتانیا تأثیر قابل‌توجهی بر طراحان نوظهور داشته است.
این صنعت به طور کلی در سال‌های اخیر به دلیل تداوم انحصارگرایی و نخبه‌گرایی، عدم تنوع، شیوه‌های ناپایدار و غیراخلاقی و محیط‌های کاری سمی با انتقاداتی مواجه شده است.
بر اساس گزارش Earth.Org، صنعت مد سومین آلاینده بزرگ در سطح جهان است که هر سال 10 درصد از گازهای گلخانه ای جهانی و 1.2 میلیارد تن دی اکسید کربن را منتشر می کند که بیشتر از مجموع صنایع حمل و نقل هوایی و حمل و نقل است.
مشاور حقوقی پل منینگز گفت: “به طور کلی مد در حال حاضر شهرت بسیار بدی دارد، با تمام ضایعات و عدم شفافیت ناشی از این خانه های مد بزرگ.”
در حالی که FW24 تلاش‌هایی را برای رسیدگی به مشکلات صنعت مد ترویج می‌کرد، تسلط بر رویدادهای خصوصی، دسترسی به اولویت VIP، صف‌بندی FROW و سانسور جزئیات نمایش نشان می‌دهد که باید کارهای بیشتری انجام شود—برخی از برندها مانند سوپریا لله و چوپوا لونا حتی ظاهر ارزان‌قیمتی را انتخاب کردند. کتاب ها روی نمایش ها
روند برجسته در کت واک های LFW «هسته اداری» بود، با فارغ التحصیلان سنترال سنت مارتینز و رهبران صنعتی مانند SRVC که مجموعه هایی را به نمایش می گذاشتند که با کمدهای هدف محور و قابلیت های 9-5، با اشاره ای به اضطراب عملکرد، محبوبیت پیدا کردند.
برای برخی، LFW فرصتی برای بسترسازی بحران‌های جهانی فراهم کرد – گیرنده بنیاد BFC NEWGEN، کازنا اسکر، تصمیم گرفت مجموعه خود را تولید نکند و درآمد حاصل از آن به‌جای جمع‌آوری کمک‌های مالی یمن و فلسطین صرف شود.
آسکر در گفتگو با Business of Fashion گفت: “من صداقت را بر همه چیز ترجیح می دهم.”
تلاقی هفته مد با ژئوپلیتیک کنونی یک معضل اخلاقی را ایجاد می کند – آیا صنعت مد می تواند با چشم انداز جهانی در حال تغییر در 40 سال آینده همگرا شود؟
اعتبار تصویر ویژه: Elpida Chomata