در حال حاضر 32000 بیمار در لیست انتظار جراحی در بیمارستان های دولتی گاوتنگ هستند. و ریاست صحت این ولایت می گوید که این بیماران می توانند تا پنج سال برای عمل های خاص صبر کنند.
رئیس کمپین اقدام درمانی (TAC) Gauteng، Monwabisi Mbasa، این موضوع را ناشی از کاهش مداوم بار می‌داند.
هر ساعت قطع برق، فروپاشی سیستم بهداشت عمومی را نزدیک‌تر می‌کند. خاموشی های ناگهانی باعث بدتر شدن تعداد جراحی های معوقه شده و افراد بیشتری را وارد لیست انتظار می کند.
او می گوید که قطع برق تمام 37 شفاخانه استان را تحت تاثیر قرار می دهد، حتی شفاخانه هایی که معاف از تخلیه بار هستند یا ژنراتور دارند. مبسا نقل می کند بیمارستان تمبیسا به عنوان مثال، می‌گوید روشن شدن ژنراتور پشتیبان آن می‌تواند تا 30 دقیقه طول بکشد، که باعث تاخیر در جراحی می‌شود..
چندین بخش تحت تأثیر قرار گرفتند
بیمارستان آکادمیک کریس هانی باراگوانات، یکی از امکانات معاف، دارای بیشترین لیست انتظار با 10900 بیمار است. 1777 بیمار باید چهار سال و پنج ماه برای تعویض مفصل ران و زانو صبر کنند.
بیمارستان آکادمیک شارلوت ماکسکه ژوهانسبورگ (CMJAH) دارای بیش از 2600 بیمار است که به کاهش بار، کمبود کارکنان و ماشین آلات آسیب دیده یا خراب نسبت داده می شود.
بیشترین آسیب دیده در CMH بخش اطفال است، فک و صورت و ارتوپدی.
در بیمارستان منطقه سدیبنگ، این لیست بیش از 3000 بیمار را شامل می شود. بیشترین مناطق آسیب دیده جراحی برداشتن آب مروارید با 2250 نفر است که تا 9 ماه منتظر خواهند بود. اورولوژی، با تعداد 133 بیمار که باید تا 9 ماه صبر کنند. 544 بیمار باید تا سه سال برای جراحی لگن، مفصل و زانو منتظر بمانند.
تامین آب نیز با برق مرتبط است. وقتی برق وجود ندارد، آب را نمی توان به طور موثر پمپ کرد. حفظ پاکیزگی، بهداشت و هیدراتاسیون چالش دیگری است. کمبود آب باعث کمبود کتانی در بیمارستان ها شده است که یکی دیگر از عوامل لغو عملیات است.
مبسا می گوید که حرکت کارکنان، بیماران و تدارکات نیز تحت تأثیر قرار می گیرد زیرا آسانسورها در زمان تخلیه بار کار نمی کنند.
فروپاشی سیستم بهداشت عمومی
ما شاهد تسلیم شدن بسیاری از مردم در تسلیم جراحات و افزایش سریع تعداد کشته ها خواهیم بود. این یک فاجعه کامل خواهد بود. تأثیر شکست سیستم بهداشت عمومی هر روز در حال افزایش است و در سراسر امکانات گسترش می یابد.
Mbasa می‌گوید جداسازی بیمارستان‌ها از جوامع مجاور برای معافیت آنها از قطع برق به سادگی کلید زدن نیست. نمونه ای از این بیمارستان تمبیسا است. این ساختمان توسط بیش از 200 خانه احاطه شده است و به همان شبکه برق متصل است.
آنها باید به Eskom مراجعه کنند تا یک پست برق در محوطه بیمارستان در اختیار آنها قرار گیرد، که یک فرآیند طولانی مدت حداقل پنج ساله است. این چالش‌های فعلی ما را حل نمی‌کند.»
TAC در حال تعامل با Gauteng Health MEC Nomantu Nkomo-Ralehoko برای اولویت‌بندی مسائل مربوط به برق در تمام مراکز بهداشتی عمومی.
تلاش GDoH برای مقابله با عقب ماندگی
GDoH می‌گوید که ماراتن‌های جراحی منظم بخش‌ها، استفاده از سالن‌های بیمارستانی خوشه‌ای و همکاری‌ها، پر کردن پست‌های خالی حیاتی، و به حداقل رساندن اختلالات در تسهیلات از طریق طرح‌های اضطراری برخی از اقداماتی هستند که برای اطمینان از انجام هرچه بیشتر روش‌های ممکن اجرا می‌شوند.
در بیانیه ای گفت: «جپزشکان باید تعادلی بین روش‌های انتخابی و نجات‌دهنده ایجاد کنند که نمی‌توانند منتظر بمانند.
موتالاتاله مودیبا، سخنگوی وزارت بهداشت گوتنگ، می گوید که انباشته های جراحی در سیستم مراقبت های بهداشتی عمومی ادامه دارد و لیست های انتظار طولانی را به عنوان “هدف متحرک” توصیف می کند.
“هیچ دلیل یا لحظه ای وجود ندارد. می‌توان گفت که این مشکل به این دلیل شروع شده است که چندین چیز می‌تواند بر تعداد معوقه‌ها تأثیر بگذارد تا از یک هدف به هدف دیگر منتقل شوند.»
بیمارستان آکادمیک کریس هانی باراگوانات از سیستم خوشه ای و شنبه ها برای کار بر روی پسماندها استفاده می کند که به صورت چرخشی انجام می شود.
مودیبا اضافه کرد که دو سال پس از همه‌گیری کووید-19 به این موضوع کمک کرد زیرا هیچ عمل جراحی انتخابی انجام نشد. – سلامت نیوز