آسیب های مغزی (TBIs) ناشی از ضربه به سر یا انفجارهای انفجاری یکی از دلایل اصلی اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی و خودکشی در میان کهنه سربازان ارتش است. درمان های کمی در کاهش اثرات طولانی مدت TBI موثر بوده است و باعث ناامیدی بسیاری از جانبازان می شود.
اکنون محققان دانشکده پزشکی استنفورد نتایج یک کارآزمایی بالینی را گزارش کرده‌اند که نشان می‌دهد داروی روانگردان گیاهی ایبوگائین، هنگامی که با منیزیم برای محافظت از قلب ترکیب می‌شود، به طور ایمن و مؤثر PTSD، اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد و عملکرد را در جانبازان مبتلا به بیماری بهبود می‌بخشد. TBI.
دکتر نولان ویلیامز، استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری، سرپرست این تحقیق، گفت: «هیچ داروی دیگری هرگز نتوانسته است علائم عملکردی و عصبی روانی آسیب مغزی را کاهش دهد. نتایج چشمگیر هستند و ما قصد داریم این ترکیب را بیشتر مطالعه کنیم. ویلیامز و همکارانش در استنفورد، و در دانشگاه پالو آلتو، سیستم مراقبت سلامت پالو آلتو امور جانبازان، و در علوم زیستی Ambio، نتایج کارآزمایی را گزارش کردند. طب طبیعت، در مقاله ای با عنوان “درمان منیزیم-ایبوگین در جانبازان با آسیب های مغزی تروماتیک”. محققان در مقاله خود به این نتیجه رسیدند: «این احتمالاً اولین مطالعه‌ای است که شواهدی را برای یک درمان منفرد با دارویی گزارش می‌کند که می‌تواند ناتوانی مزمن مربوط به TBI مکرر ناشی از مواجهه‌های رزمی/ انفجاری را بهبود بخشد.»
آسیب مغزی تروماتیک به عنوان اختلال در عملکرد طبیعی مغز ناشی از نیروهای خارجی – مانند انفجار، برخورد وسیله نقلیه یا سایر ضربه های بدنی تعریف می شود. ترومای مرتبط با TBI می تواند منجر به تغییراتی در عملکرد و/یا ساختار مغز شود که به نوبه خود به علائم عصبی روانی کمک می کند. نویسندگان نوشتند: «آسیب مغزی تروماتیک (TBI) یکی از علل اصلی ناتوانی است. عواقب می تواند شامل اختلالات عملکردی و سندرم های روانپزشکی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، افسردگی و اضطراب باشد … عواقب TBI همچنین ممکن است شامل تغییرات ذهنی و عینی در حافظه، توجه، سرعت پردازش و عملکردهای اجرایی باشد که می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد. کیفیت زندگی.”
برای جانبازان نظامی، از جمله نیروهای عملیات ویژه (SOFs) و کهنه سربازان عملیات ویژه (SOVs)، TBIs مظنون به ایفای نقش در میزان بالای افسردگی و خودکشی هستند، و با وجود گزینه‌های اصلی درمانی که برای برخی از جانبازان کاملاً مؤثر نیستند، محققان به دنبال این هستند. جایگزین های درمانی محققان خاطرنشان کردند: “با توجه به این بار قابل توجه ناتوانی مداوم و خطر خودکشی در SOV ها، گزینه های درمانی بیشتری مورد نیاز است.”
Ibogaine یک ترکیب طبیعی است که در ریشه درختچه آفریقایی Tabernanthe iboga یافت می شود و قرن هاست که در مراسم معنوی و شفابخش استفاده می شود. اخیراً، این دارو به دلیل پتانسیل خود برای درمان اعتیاد به مواد افیونی و کوکائین مورد توجه جوامع پزشکی و علمی قرار گرفته است و تحقیقات نشان داده است که سیگنال دهی چندین مولکول مهم در مغز را افزایش می دهد که برخی از آنها با اعتیاد به مواد مخدر و افسردگی مرتبط هستند. . از سال 1970، ibogaine به عنوان داروی جدول I تعیین شده است و از مصرف آن در ایالات متحده جلوگیری می کند، “چنین محدودیت های قانونی تحقیقات را محدود کرده است، همانطور که نگرانی های مربوط به سمیت عصبی و قلبی وجود دارد.”، نویسندگان ادامه دادند، اگرچه کلینیک ها در کانادا و مکزیک پیشنهاد می کنند. درمان های قانونی ایبوگائین
ویلیامز گفت: «تعدادی از جانبازان بودند که به این کلینیک در مکزیک مراجعه کرده بودند و به طور حکایتی گزارش می‌دادند که پس از مصرف ایبوگائین، پیشرفت‌های زیادی در همه زمینه‌های زندگی خود داشته‌اند. “هدف ما این بود که این پیشرفت ها را با ارزیابی های ساختاری بالینی و عصبی بیولوژیکی مشخص کنیم.”
برای مطالعه خود، ویلیامز و همکارانش در استنفورد با VETS، بنیادی که به تسهیل درمان‌های روانگردان برای جانبازان کمک می‌کند، همکاری کردند تا یک مطالعه آینده‌نگر را انجام دهند که ایمنی و اثربخشی منیزیم-ایبوگین: آسیب تروماتیک استنفورد به CNS را بررسی می‌کند. پروتکل MISTIC) در SOV.
این مطالعه شامل 30 SOV با سابقه TBI و مواجهه مکرر با انفجار بود که تقریباً همه آنها علائم شدید روانپزشکی بالینی و ناتوانی های عملکردی را تجربه می کردند، به طور مستقل خود را برای درمان با منیزیم و ایبوگائین در یک کلینیک در مکزیک برنامه ریزی کرده بودند.
قبل از درمان، سطوح PTSD، اضطراب، افسردگی و عملکرد شرکت‌کنندگان بر اساس ترکیبی از پرسش‌نامه‌های خود گزارش‌دهی و ارزیابی‌های انجام‌شده توسط پزشک اندازه‌گیری شد. شرکت‌کنندگان سپس به یک کلینیک در مکزیک که توسط Ambio Life Sciences اداره می‌شد، سفر کردند، جایی که تحت نظارت پزشکی، ایبوگائین خوراکی همراه با منیزیم برای کمک به جلوگیری از عوارض قلبی مرتبط با دارو دریافت کردند. کهنه سربازان سپس برای ارزیابی های پس از درمان به استنفورد بازگشتند.
در ابتدای مطالعه، شرکت‌کنندگان سطوح بالینی قابل‌توجهی از ناتوانی را تجربه می‌کردند که توسط مقیاس ارزیابی ناتوانی سازمان جهانی بهداشت 2.0 اندازه‌گیری شد، که ناتوانی را در شش حوزه عملکردی، از جمله شناخت، تحرک، مراقبت از خود، کنار آمدن، فعالیت‌های زندگی و مشارکت جامعه علاوه بر این، 23 مورد برای PTSD، 14 برای اختلال اضطراب و 15 برای اختلال مصرف الکل واجد شرایط بودند. در طول زندگی خود، 19 شرکت کننده اقدام به خودکشی و هفت نفر اقدام به خودکشی کرده بودند.
ویلیامز گفت: «این مردان افرادی فوق‌العاده باهوش و با عملکرد بالا بودند که در طول دوران جنگ، ناتوانی عملکردی تغییردهنده‌ای را تجربه کردند. “همه آنها مایل بودند هر چیزی را که فکر می کردند می تواند به آنها کمک کند تا زندگی خود را پس بگیرند، امتحان کنند.”
نتایج کارآزمایی نشان داد که به طور متوسط، درمان با ایبوگائین بلافاصله به بهبود قابل توجهی در عملکرد، PTSD، افسردگی و اضطراب منجر شد. این اثرات حداقل تا یک ماه پس از درمان – نقطه پایانی مطالعه – ادامه داشت. پیش از درمان، میانگین امتیاز ناتوانی جانبازان 30.2 در مقیاس ارزیابی ناتوانی، معادل ناتوانی خفیف تا متوسط بود. یک ماه پس از درمان، این رتبه به 5.1 بهبود یافت که نشان دهنده عدم وجود ناتوانی بود. به طور مشابه، یک ماه پس از درمان، شرکت کنندگان به طور متوسط کاهش 88٪ در علائم PTSD، 87٪ در علائم افسردگی و 81٪ در علائم اضطراب را نسبت به قبل از درمان با ایبوگائین تجربه کردند. نویسندگان نوشتند: «بعد از MISTIC، شرکت‌کنندگان کاهش قابل‌توجهی در این علائم با اندازه‌های اثر بزرگ نشان دادند (d کوهن > 2 در ارزیابی‌های روانپزشکی با رتبه‌بندی پزشکان) و مزایای آن در پیگیری 1 ماهه حفظ شد.
آزمایش‌های شناختی رسمی نیز بهبودهایی را در تمرکز، پردازش اطلاعات، حافظه و تکانشگری شرکت‌کنندگان نشان داد… «آزمایش عصب‌روان‌شناختی (NPT) زمینه‌های بهبود را پس از درمان، به‌ویژه در سرعت پردازش و عملکرد اجرایی، بدون مشاهده هرگونه تغییر مضر نشان داد.»
در طول درمان، جانبازان علائم معمولی مانند سردرد و حالت تهوع را گزارش کردند، اما هیچ عارضه جانبی جدی مرتبط با درمان ایبوگائین و هیچ موردی از مشکلات قلبی وجود نداشت.
با توجه به محدودیت‌های مطالعه‌شان و نیاز به آزمایش‌های اضافی برای تکرار یافته‌هایشان، به‌ویژه در موارد غیر خفیف TBI، بررسی‌ها به این نتیجه رسیدند: «به طور خلاصه، مطالعه ما شواهد اولیه‌ای را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد MISTIC می‌تواند یک درمان قدرتمند برای بیماری‌های فراتشخیصی باشد. علائم روانپزشکی که می تواند پس از TBI و قرار گرفتن مکرر در معرض انفجار و مبارزه ظاهر شود، از جمله خودکشی… مهمتر اینکه، نتایج ما نشان می دهد که ایبوگائین را می توان به طور ایمن تجویز کرد.
تیم تحقیقاتی اکنون در حال برنامه‌ریزی برای تجزیه و تحلیل بیشتر داده‌های جمع‌آوری‌شده از جانبازان است، اما در مطالعه گزارش‌شده گنجانده نشده‌اند، از جمله اسکن‌های مغزی که می‌تواند به نشان دادن اینکه چگونه ایبوگائین منجر به بهبود در شناخت می‌شود، کمک کند. آنها همچنین امیدوارند در آینده مطالعاتی را آغاز کنند که درک بیشتری در مورد چگونگی استفاده از دارو برای درمان TBI ارائه دهد.
اثرات شدید ایبوگائین بر TBI همچنین ممکن است نشان دهد که این دارو پتانسیل درمانی بیشتری برای سایر شرایط عصبی روانپزشکی دارد. نویسندگان اظهار داشتند: “اگرچه خارج از زمینه TBI و جانبازان، یافته های ما با مطالعات قبلی که مزایای درمان با مواد روانگردان را در چندین اختلال روانپزشکی نشان می دهد، مطابقت دارد.” ویلیامز افزود: “علاوه بر درمان TBI، من فکر می کنم این ممکن است به عنوان یک داروی بازتوانی عصبی گسترده تر ظاهر شود. من فکر می‌کنم که مجموعه‌ای از نواحی مختلف مغز را مورد هدف قرار می‌دهد و می‌تواند به ما کمک کند تا نحوه درمان سایر اشکال PTSD، اضطراب و افسردگی را که لزوماً با TBI مرتبط نیستند، درک کنیم.