سیاست مرکزی برای تلاش های جهانی برای پایان دادن به ایدز است. سیاست های مترقی که آزادی های مدنی را تثبیت می کند می تواند به مردم کمک کند تا اقدامات لازم را برای محافظت از خود در برابر ابتلا به HIV و جلوگیری از انتقال بعدی آن انجام دهند. در همین راستا، سیاست هایی که افراد جوامع خاص را جرم انگاری می کند، افراد آسیب پذیر را به موقعیت های مخاطره آمیزی سوق می دهد که خطر ابتلا به HIV را در آنها افزایش می دهد.
گزارش اخیر آزمایشگاه سیاست HIV برخی از پیشرفت‌هایی را که در اتخاذ برخی از سیاست‌ها با هدف متوقف کردن موج اچ‌آی‌وی انجام شده است، آشکار کرد. اما این گزارش زنگ خطر را در مورد شکست کشورها در اجرای برخی سیاست های کلیدی مانند کاهش آسیب به صدا در می آورد. یکی از دلایل اصلی نگرانی این است که «برخی از کشورها مجازات‌های سخت‌تری برای همجنس‌گرایان اعمال می‌کنند و اقدامات جرم‌انگاری را تشدید می‌کنند».
شواهد بهداشت عمومی برای از بین بردن جرم انگاری همجنس گرایان با توافق افزایش یافته و آشکار شده است. در سرتاسر جهان، مردان همجنس‌گرا و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، و همچنین زنان تراجنسیتی، نسبت به جمعیت‌های عمومی دارای نرخ بالاتری از HIV هستند.»
آفریقای جنوبی که دارای بیشترین تعداد مبتلایان به HIV در جهان است، در اتخاذ و اجرای بیشتر سیاست های تعیین شده نسبتاً خوب عمل کرده است. به عنوان مثال، آفریقای جنوبی یکی از 129 کشوری است که فعالیت های جنسی همجنس گرا را جرم انگاری نمی کند. این در تقریبا نیمی از کشورهای آفریقایی غیرقانونی است.
با این حال، شکاف های آشکاری در اجرای برخی از سیاست های اتخاذ شده در آفریقای جنوبی وجود دارد.
برای مثال، آفریقای جنوبی یک سیاست جامع آموزش جنسی دارد. دکتر جاکوبوس لو، مدیر پزشکی استان کیپ شرقی برای سازمان حمایت از بیماری ایدز، می‌گوید، اما اجرای آن در مدارس به دلیل مقاومت نهادهای مدیریت مدرسه، گاهی معلمان و همچنین رهبران مذهبی بسیار ضعیف است.
لو می‌گوید: «و تا زمانی که کار جنسی با تصویب لایحه اصلاحیه قانون کیفری سال 2022 به طور کامل جرم‌زدایی نشود، برنامه راهبردی ملی در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت و زن‌کشی هرگز به‌طور کامل اجرا نمی‌شود».
شکاف های سیاستی
نلسون دلامینی، سخنگوی شورای ملی ایدز آفریقای جنوبی، می‌گوید: «اچ‌آی‌وی هنوز یک بحران بهداشت عمومی در آفریقای جنوبی است، زیرا این کشور دارای یکی از بالاترین تعداد افرادی است که تحت درمان HIV هستند و میلیون‌ها نفر هنوز هیچ درمانی دریافت نمی‌کنند». SANAC).
این اپیدمی توسط عفونت های جدید از طریق انتقال دگرجنس گرا ایجاد می شود. رابطه جنسی تجاری؛ و انتقال در بین مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند. سایر محرک ها شامل داشتن شرکای جنسی متعدد است. و رابطه جنسی بدون کاندوم یا استفاده ناسازگار از کاندوم. رفتارهای اجتماعی مانند خشونت جنسی و سوء مصرف الکل و مواد نیز به عنوان برخی از عوامل محرک در پس انتقال ذکر شده است.
لوو می‌گوید که سیاست‌های پیشرونده اچ‌آی‌وی برای محافظت از آسیب‌پذیرترین و در معرض خطرترین جمعیت‌ها در برابر انتقال HIV مهم هستند.
علاوه بر عدم اجرا، سه سیاست کلیدی وجود دارد که آفریقای جنوبی همچنان باید اتخاذ کند. اینها شامل توزیع سرنگ و کاندوم تمیز برای زندانیان و جرم زدایی از مصرف و نگهداری مواد مخدر است.
آفریقای جنوبی هنوز کار جنسی را غیرقانونی نکرده است. این در حالی است که تحقیقات نشان می دهد که زنان کارمند جنسی به دلیل عواملی مانند تجاوز جنسی در حین انجام وظیفه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به HIV هستند.
اما دلامینی می‌گوید که با وجود جرم انگاری توسط دولت، برنامه‌ها و سیاست‌های بهداشتی برای رفع نیازهای منحصربه‌فرد کارگران جنسی طراحی شده‌اند.
گروه‌های دیگری که نیاز به محافظت در برابر سوء استفاده و بهره‌کشی دارند، مهاجران، پناهندگان و پناهجویان هستند. داشتن سیاست های مناسب می تواند تضمین کند که آنها به پیشگیری، درمان و مراقبت های لازم دسترسی دارند. لوو می‌گوید: همچنین می‌تواند انگ و تبعیض را کاهش دهد – یک عامل اصلی که بر رفتار جستجوی سلامت گروه‌های کلیدی جمعیت تأثیر می‌گذارد.
نیاز به اراده سیاسی دارد
لوو می‌گوید تا زمانی که آفریقای جنوبی به رهبران دارای اراده سیاسی برای اجرای کامل سیاست‌های مرتبط با اچ‌آی‌وی و اجرای آنها دست یابد، افراد آسیب‌پذیر همیشه با خطر خشونت جنسی و اچ‌آی‌وی مواجه خواهند بود.
او می‌گوید فقدان سیاست‌ها و قوانین منجر به پاسخ ضعیف‌تر به اچ‌آی‌وی می‌شود، زیرا کشورهایی که در توسعه یا اجرای چنین سیاست‌هایی ناکام هستند، شاهد گسترش اپیدمی‌های خود هستند.
با این حال، ما در آفریقای جنوبی آزاد نیستیم. به عنوان مثال، آفریقای جنوبی تنها تا حدی یک سیاست کاهش آسیب را اتخاذ کرد که باعث می‌شود افرادی که مواد مخدر مصرف می‌کنند یا تزریق می‌کنند در پاسخ به HIV عقب نمانند. لوو می‌گوید و ما هیچ سیاست پیشگیری برای زندانیان نداریم، و جمعیت زندانی را در معرض سوء استفاده قرار می‌دهیم که منجر به نرخ بالای اچ‌آی‌وی در میان جمعیت‌های زندانی می‌شود.
یک مطالعه در سال 2020 در پنج زندان آفریقای جنوبی تخمین می زند که 17.7٪ از جمعیت زندانیان مبتلا به HIV هستند. –سلامت نیوز.
