بیمارانی که از امکانات مراقبت های بهداشتی عمومی در گوتنگ استفاده می کنند، از دسترسی به خدمات مراقبت های بهداشتی، کمبود کارکنان مراقبت های بهداشتی، خدمات خصمانه و اقدامات تنبیهی برای افرادی که تحت درمان ضد رتروویروسی (ART) هستند که قرار ملاقات برای جمع آوری درمان را از دست می دهند، خودداری می کنند.
اینها برخی از یافته‌هایی است که در گزارش جدیدی توسط Ritshidze، ائتلافی از سازمان‌های غیرانتفاعی حمایت از اچ‌آی‌وی، که این هفته منتشر شد، بیان شده است.
علیرغم اینکه در معرض خطر بالاتر ابتلا به HIV هستند، جمعیت های کلیدی مانند مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند و کارگران جنسی گزارش می دهند که از دسترسی به خدمات بهداشتی خودداری می کنند. کسانی که به خدمات دسترسی دارند اغلب با خصومت کارکنان مراقبت های بهداشتی مواجه می شوند. محصولات مهم در پیشگیری از اچ آی وی و سایر عفونت های مقاربتی مانند روان کننده ها در اکثر مراکز در گاتنگ در دسترس نیستند.
ده درصد از همجنس‌گرایان، دوجنس‌گراها و سایر مردانی که با مردانی که در این گزارش شرکت داشتند رابطه جنسی دارند، از مراقبت محروم شدند. این تخمین در میان افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند 23 درصد بود. 8 درصد در میان کارگران جنسی، 6 درصد در میان افراد ترنسجندر.
این گزارش همچنین نشان می دهد که افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند دسترسی محدودی به خدمات کاهش آسیب مانند سوزن تمیز و متادون داشتند. فقط به 9 درصد از معتادان تزریقی اطلاعاتی در مورد محل تهیه سوزن جدید داده شد. فقط 17 درصد از مصرف کنندگان مواد در مورد محل دریافت متادون اطلاعاتی دریافت کردند.
نگرانی های ایمنی بیماران
این گزارش نشان داد که 24 درصد از بیمارانی که قبل از ساعت 6 صبح به مراکز درمانی می‌رسند، در هنگام انتظار برای باز کردن دروازه‌های کلینیک‌ها احساس «بسیار ناامن» می‌کنند.
این چهارمین ویرایش گزارش سالانه است. داده های این گزارش بین ژوئیه و آگوست 2023 جمع آوری شده است مصاحبه با کاربران مراقبت های بهداشتی از مارس 2023 جمع آوری شد. بیش از 6670 نفر از کاربران مراقبت های بهداشتی عمومی مورد مصاحبه قرار گرفتند. بیش از نیمی (51٪) مبتلا به HIV بودند و 12٪ جوانتر از 25 سال بودند.
«موضوعاتی که در ویرایش چهارم گزارش وضعیت سلامت بیان شده است، دلایل مداومی را نشان می دهد که مردم نمی خواهند به کلینیک مراجعه کنند. این موانع همراه با ناامیدی مکرر و آسیب‌هایی که مردم تجربه می‌کنند، همگی باعث می‌شوند که نتوانیم همه را تحت درمان HIV قرار دهیم یا به گزینه‌های پیشگیری از HIV دسترسی پیدا نکنیم.»
تنها 65 درصد از مردم گزارش دادند که کارکنان همیشه دوستانه و حرفه ای هستند و تنها 35 درصد از افرادی که با HIV زندگی می کنند و قرار ملاقات را از دست داده بودند، گفتند که کارکنان از بازگشت آنها استقبال می کنند.
در این گزارش آمده است: «بیست و یک درصد گفتند که به پشت صف فرستاده شده‌اند، که مغایر با دستورالعمل‌های ART است که به وضوح می‌گوید هیچ اقدام تنبیهی برای تاخیر یا از دست دادن قرار ملاقات مجاز نیست.
دیدگاه های بیمار
کاترین خومالو*، یک کارگر جنسی که به خدمات بهداشتی در کلینیک Empilisweni در سدیبنگ دسترسی دارد، می گوید که مایل است ببیند کارکنان مراقبت های بهداشتی نگرش خود را نسبت به کارگران جنسی تغییر دهند.
آنها باید با ما به عنوان یک انسان خوب رفتار کنند. رفتار آنها با ما بد است زیرا آنها شما را مجبور می کنند به آخر خط بپیوندید حتی اگر اول بیایید و اگر من به درمانگاه بروم و قرص بخواهم آنها باید از نام بردن من دست بردارند اما همانطور که هستند با من با احترام رفتار کنند. خمالو* می‌گوید. او در آوریل امسال توسط ریتشیدزه مصاحبه کرد.
Mpho Motau*، که مواد مخدر مصرف می کند، می گوید که توسط کارکنان مراقبت های بهداشتی در کلینیک Singobile در ژوهانسبورگ تحقیر شده است. او در مارس 2023 توسط ریتشیدزه مصاحبه کرد.
پرستار قرص‌هایم (ARV) را جلوی همه به من داد و گفت: «ما واقعاً از شما خسته شده‌ایم، چه کسی می‌داند شاید دارید این قرص‌ها را می‌کشید، چرا نمی‌توانید بمیرید زیرا قبلاً خود را با مواد مخدر کشته‌اید و حتی حمام نکنید و خودتان را دوست نداشته باشید.
موتاو* می گوید که احساس می کرد از آنجایی که همه در کلینیک به او خیره شده بودند و برخی بینی خود را بسته بودند و برخی دیگر در حال عکس گرفتن بودند، احساس ناراحتی می کرد.
Mavis Ndlovu*، یک کارگر جنسی که از کلینیک شهرداری Kingsway در Ekurhuleni استفاده می کند، می گوید که یک پرستار پس از مثبت شدن آزمایش HIV از کمک به او خودداری کرد. او در مارس 2023 توسط Ritshidze مصاحبه کرد.
“پرستار از من آزمایش کرد و نتیجه مثبت شد. من گریه کردم و از او خواستم در مورد دارو کمکم کند و او گفت چرا ما را اذیت می کنی؟ چرا دولت باید به جای دادن دارو به بیمارانی که شایسته آن هستند، برای درمان افرادی مانند شما پول هدر دهد؟»، ندلوو توضیح می دهد.
او می گوید که پس از این مصیبت احساس تحقیر کرده و از خود متنفر بوده است. ندلوو می‌گوید: «من گریه می‌کردم و از پرستار التماس می‌کردم که به من کمک کند و او به من گفت که دست از فحشا برداریم، زیرا من بچه‌های مردم را مبتلا به ایدز خواهم کشت و او گفت که من از او متنفرم».
بهبودهای قابل توجه
بر اساس این گزارش، زمان انتظار بیماران در مراکز تحت نظارت در سال گذشته بهبود یافته و از میانگین 3:34 ساعت به 3:04 ساعت رسیده است.
افراد بیشتری در حال حاضر پر کردن مجدد ART 3-6 ماهه دریافت می کنند.
همچنین، تعداد افرادی که ARV های خود را به جای جمع آوری در نزدیکی مرکز جمع آوری می کنند، از 51٪ به 65٪ افزایش یافته است.
در این گزارش آمده است: «با این حال، 66 درصد از افرادی که از نقاط تحویل تسهیلات استفاده می‌کنند، گفته‌اند که باید قبل از دریافت بسته خود، پرونده‌ها را جمع‌آوری کنند، موارد حیاتی را دریافت کنند و به پزشک مراجعه کنند، که این امر به تأخیر در این مرکز می‌افزاید.»سلامت نیوز.
* نشان دهنده تغییر نام است. عکس های ریان هورن، ریتشیدزه
